رقص شیر نمادی از فرهنگ چین است؟

هر جشنواره بهاری ، مهم نیست شمال و جنوب تا زمانی که مکان های چینی وجود داشته باشد ، کمک به رقص شیر نیست. هر شیر دارای دو نفر است که باید با هم اجرا کنند ، یک نفر سر رقص ، یک نفر دم رقص ، زیر گونگ بزرگ ، طبل بزرگ ، همراهی سنج بزرگ باعث می شود شیر هر نوع حرکت فرم را داشته باشد. به عنوان مثال ، "قسمت جلو از شیر خالی" ، "پشت میز بلند خالی" ، "ابر روی شمع آلو" و غیره. به طور خاص ، یک نفر برای جذب عملکرد "شیر رول هورنژیا" شیر کوچکی را در دست داشت که گل هندی را در دست دارد ، توسط مردان ، زنان و کودکان دوست دارد.

افسانه ها حاکی از آن است که رقص شیر در سلسله های جنوبی و شمالی ، ژنرال معروف زونگ (برادرزاده خوشنویس جون شرقی زونگ بینگ) در 22 سال یوانجیا (445 میلادی) و کشور جنوبی Linyi (در حال حاضر در قسمت جنوبی ویتنام Shunhua ، و غیره) یک جنگ. زونگ پیشگام بود و پس از شکست های پی در پی ، برنامه ای هوشمندانه ارائه داد. به مردانش دستور دهید تا تکه های چوب تراشند ، شیرهای سر و ماسک درست کنند ، لباس زرد بپوشند ، دشمن به اشتباه فکر کرد که شیرهای بی شماری هجوم آورده اند ، همه شکست خورده و فرار کرده اند ، زونگ پیروزی را بدست آورد. سپس شیر شروع به گسترش در بین مردم ، اضافه کردن لیسیدن ، خراشیدن ، غلتیدن ، کشش ، بیرون آوردن گوش ها و دیگر اقدامات ، این تصویر نیز به ویژه دوست داشتنی ، به تدریج به عنوان "رقص شیر ، ارسال فرخنده" تعبیر شد. مدت هاست که بسیاری از مردم چین معتقدند شیر و رقص شیر از زمان های بسیار قدیم نمادهای فرهنگی چین بوده اند ، اما آیا این درست است؟

شیر همیشه به عنوان یک جانور روئی در چین در نظر گرفته شده است. در حقیقت ، چین شیر تولید نمی کند ، این یک حیوان خارجی است. در آسیای باستان ، شیرها حیوانات رایجی در هند ، ایران ، بابل ، آشور و آسیای صغیر بودند. شیر آسیایی بعد از ببر دومین گربه بزرگ آسیا است. وزن شیر 160-190 کیلوگرم و وزن شیر 110-120 کیلوگرم است. خز کرکی و گوش و آرنج دم بلندتر است. جوامع وحشی امروز فقط در پارک ملی گیل فارست در گجرات ، غرب هند زندگی می کنند. طبق نظرسنجی منتشر شده در ماه مه سال 2015 ، تعداد آنها در حدود 523 نفر است. طعمه اصلی آنها گوزن های آبی ، گوزن های گل ، گیاه گل مینا ، غزال هندی ، گراز وحشی و دام است.

شیرهای آسیایی از عراق (استانهای الخوزستان و ایلام ایران در حال حاضر) وارد ایلان می شوند ، سپس در امتداد جنوب ایران ، شرق به افغانستان و هند و پاکستان و سپس به افغانستان ، شمال به آسیای میانه و چین گسترش می یابند. شیر عملکرد شوک و روحیه های شیطانی را دارد. این غالباً برای محافظت از دروازه مقابل کاخ های معماری باستان چینی ، معابد ، دفاتر دولتی ، باغ ها و مقبره ها استفاده می شود. یوان شیونگ منگشیانگ سوابق "تجزیه و تحلیل آداب و رسوم جین ژی از دست رفته" را نوشت: "در خانه مالیات رسمی شو شو ، اولین کتابخانه ، بیشتر شیرها را با آهن خوک ، چپ و راست خارج از صندلی یا با سفید ریخته است. همانند بالا اسکنه سنگی. " این اولین و جزئی ترین ثبت ظهور شیر سنگی دروازه بان در کشور ما است.

در واقع ، این عمل نه تنها در چین ، ایران ، افغانستان گسترش یافته است. شیرهای سنگی هنوز هم در دروازه بانک ها و موزه های این منطقه محبوب هستند. در دروازه موزه ملی خرد شده افغانستان یک جفت شیر ​​سنگی شکسته قرار دارد.

با ورود شیرها به چین ، دو کلمه شیر در چین شروع به ظهور کرد. یک کلمه "gui" است که نزدیک به تلفظ هندی باستان است و دانشمند آمریکایی Xue Aihua فکر می کند که در هند قبل از میلاد از هند به چین گسترش یافته است. اولی ها "بیوگرافی Mu Tianzi" جلد 1 ایالات متخاصم را دیدند: بای جائو گفت: "بال پرنده گفت. بادبادک ها و لک لک ها هشتصد مایل پرواز می کنند. یک جانور معروف پا می گذارد. پانصد مایل در روز بروید .. "دو دانشمند جین ، گوا پو یادداشت می کنند:" جیا ، شی زی ، پلنگ ببر هم می خورند. " این کتاب قبل از قرن دوم B. C. نوشته شده است ، "Er Ya Shi Beast" ثبت می کند: "مانند گربه ، پلنگ ببر بخور". من عوضی هستم Guo Hongnong همچنین خاطر نشان کرد: "یعنی معلم نیز از منطقه غرب خارج شده است."

و استاد دهكده Lin Mei معتقد است كه sarvanai از زبان Skey Tai است و مردم Skey Tai از زمان سلسله شانگ در مناطق دشت مركزي بوده اند. در حقیقت ، توسط سلسله تانگ ، این کلمه دیگر استفاده نمی شد.

کلمه دوم "پسر معلم" است که به اعتقاد دانشمند آمریکایی Xue Aihua در اوایل سلسله هان غربی از ایران به چین وارد شده است ، اما فقط در قرون وسطی بود که نام این حیوان بود اغلب استفاده می شود تا کنون. کلمه "شیر" تا سلسله آهنگ شمالی ظاهر نشده است ، اما مردم هنوز عادت داشتند که از معلمان برای تماس شیر استفاده کنند. تا زمان سلسله مینگ بود که شیر رسماً جای معلم را گرفت. لی شیژن ، دانشمند پزشکی سلسله مینگ ، "مجله Materia Medica" گفت: "شیرها برای حیوانات دراز از کشورهای غربی خارج می شوند." مینگ ژانگ دای با حجم "قایق شب" از هفدهمین روح چهار جانور گفت: "شیر ، یک پرنده."

بخور شیر کوره Dehua که در سلسله مینگ (1644-1468 شمسی) قرار گرفت نمایشگاه چینی سفید استخوان یشم Qiongzi Ming Qing Dehua
رقص شیر از آسیای میانه ، آسیای جنوبی گسترش یافت ، ابتدا به سین کیانگ ، چینگهای ، تبت و سپس به دشت های مرکزی گسترش یافت. با جمع بندی تمام مکان های ارتباطی ، به وضوح می توان فهمید که اساساً با مسیری که شیرها معرفی می کنند سازگار است ، بنابراین هنر رقص شیر که دارای نمادهای فرهنگی چینی است نیز به تأثیر خارجی مربوط می شود.